Gmina, zgodnie z decyzjami Starosty Nowotomyskiego wydawanymi na podstawie art. 45 ust. 3, art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r., Prawo Łowieckie, od 2014 roku realizowała odstrzał redukcyjny dzików bytujących w granicach miasta i na obszarach wyłączonych z obwodów łowieckich.
Odstrzał był wykonywany na terenach niezamieszkałych miasta, na trasach migracji zwierzyny oraz likwidowane były zagrożenia bezpośrednie, np. gniazdowanie loch w sąsiedztwie osad ludzkich lub bezpośrednio przy infrastrukturze użytkowej (ścieżki rowerowe, ogrody działkowe, boiska itp.).
Odstrzał był realizowany przez czterech uprawnionych myśliwych w tym jednego lekarza weterynarii z uprawnieniami do użycia strzelby Palmera.
W 2021 r. Sejmik Województwa Wielkopolskiego swoją uchwała dokonał zmiany granic obwodów łowieckich włączając w nie również tereny samego miasta Nowy Tomyśl. W związku z powyższym Gmina nie ma prawa podejmować już działań związanych z odstrzałem dzików. Podmiotem uprawnionym do prowadzenia gospodarki łowieckiej stali się wyłącznie myśliwi z Koła Łowieckiego nr 42 ( obwód 221 ), niestety nie widać efektów tych działań bowiem dziki bytują na terenach zamieszkałych.
Dlatego też Gmina Nowy Tomyśl w ramach współpracy z Centrum Zarządzania Kryzysowego miasta Poznania otrzyma w użyczenie żywołapkę do odłowu dzików. Pracownik Gminy oraz Strażnicy Miejscy w porozumieniu z kołem łowieckim umieszczą urządzenie w rejonie przebywania dzików. Po odłowieniu, przy udziale koła łowieckiego i Powiatowego Lekarza Weterynarii w Nowym Tomyślu, zwierzęta niestety zostaną uśmiercone. Wynika to z faktu, iż ze względu na afrykański pomór świń przepisy nie dopuszczają do przemieszczania tych zwierząt, zatem nie jest możliwe wywożenie żywych dzików poza miasto.
Do czasu wyłapania dzików Straż Miejska każdego dnia będzie miała patrole w obrębie samego Parku Feliksa oraz na terenie pomiędzy boiskiem PZU a kościołem Ewangelicznych Chrześcijan. Zadaniem strażników podczas odbywania patroli jest odstraszanie napotkanych dzików za pomocą petard hukowych oraz informowanie przechodniów o występującym zagrożeniu, które jest większe, kiedy człowiekowi towarzyszy jakieś zwierzę, np. pies.