Atrakcje turystyczne

Nowy Tomyśl jest jednym z najmłodszych miast w Wielkopolsce, a jego zabudowa ma cechy charakterystyczne dla małych wielkopolskich miasteczek. Ciekawy układ urbanistyczny najstarszej części miasta tworzą dwa rynki: większy plac Niepodległości i nieco mniejszy, choć starszy plac Chopina, połączone ulicą Mickiewicza.

Mimo, że Nowy Tomyśl jest młodym miastem nie brakuje w nim ciekawych zabytków. Znajdują się tutaj obiekty warte poznania, które są nie tylko świadectwem minionych dziejów, lecz również podkreślają współczesny, wiklinowy charakter miasta.

Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Znajdujący się pośrodku placu Chopina kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa jest miejscem, od którego rozpoczęła się historia Nowego Tomyśla. W latach 1779 – 1780, staraniem ówczesnego właściciela tych ziem Feliksa Szołdrskiego, zbudowano tutaj kościół ewangelicki. Wokół niego zaczęły powstawać domostwa tworzące obszar miejski. W 1788 roku do świątyni została dobudowana wieża, która rok później spaliła się. Zbudowana po 1806 roku druga wieża przetrwała do roku 1916, kiedy to znów uległa pożarowi. Budowa trzeciej wieży miała miejsce w roku 1923, ale już w 1941 roku rozebrano ją, gdyż groziła zawaleniem. Od 1946 roku kościół jest świątynią katolicką, w 1981 roku utworzono przy nim parafię. Kościół jest orientowany, zbudowany z cegły i kamienia polnego na rzucie krzyża greckiego. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na – typowe dla kościołów protestanckich – balkony, ozdobione motywami rokokowymi, a także ambonę pochodzącą z ok. 1780 roku z ornamentem rokokowym, rzeźbą Mojżesza na baldachimie i herbem Łodzia należącym do rodziny Szołdrskich.

Budynek dawnego ratusza

Zlokalizowany w centralnej części pl. Niepodległości ratusz jest trzecim z kolei budynkiem magistratu, który wzniesiono w tym miejscu. Pierwszy powstał ok. 1806 roku, drugi w roku 1865, gmach który możemy obecnie oglądać zbudowano w 1879 roku. Była to wówczas siedziba władz miejskich, sądu powiatowego oraz aresztu. Do końca lat 80. XX wieku ratusz był siedzibą władz miejskich. Od roku 2003 znajduje się tutaj Sąd Rejonowy. Nowotomyski ratusz to dwukondygnacyjny, eklektyczny gmach z elementami klasycystycznymi. Jego główny portal zdobi płaskorzeźba przedstawiająca herb Nowego Tomyśla oraz postacie kobiece trzymające miecz i wagę – symbole władzy sądowniczej. W fasadzie budynku znajduje się wmurowana 27 stycznia 1984 roku tablica, upamiętniająca ofiary więzione w tym miejscu w czasie okupacji hitlerowskiej.

Wieża ciśnień

Nowotomyska wieża ciśnień o wysokości 30,80 m ze zbiornikiem o pojemności 100 m3, została zbudowana w latach 1913 – 1914. Stanowiła część wodociągów miejskich, pełniąc rolę hydrostatu, w którym odbywał się proces technologiczny polegający na uzdatnianiu, magazynowaniu i chlorowaniu wody. Budynek eksploatowany był do 1993 roku. Obecnie w wieży znajdują się pomieszczenia techniczne, a na piętrze salka obrad. W 1994 roku uruchomiono nowy zbiornik mogący pomieścić 1500 m3 wody. Nowa wieża ciśnień, mająca 42 metry wysokości, znajduje się w pobliżu swojej poprzedniczki.

Siedziba Urzędu Miejskiego

Zbudowany w 1900 roku obiekt jest przykładem XIX-wiecznego budynku pełniącego funkcję publiczną. Pierwotnie gmach posiadał dwie dominanty: frontowy wykusz z głównym wejściem, podkreślony wieżyczką o eleganckim hełmie oraz – w elewacji zachodniej – płytki wykusz zakończony szczytem ze spływami. Ten ostatni nie zachował się do dzisiaj, w jego miejscu został dobudowany późniejszy budynek. Gmach jest dekorowany elementami zdobniczymi nawiązującymi do form neorenesansowych. W latach 1887 – 1975 budynek był siedzibą starostwa powiatowego. Obecnie gmach jest siedzibą Urzędu Miejskiego.

Szpital

Budynek powstał w latach 1912 – 1913. Wówczas zaprojektowano go na 36 łóżek, z możliwością rozszerzenia do 56. Z nowotomyskim szpitalem nierozerwalnie związana jest osoba doktora Kazimierza Hołogi, którego imię nadano tej placówce w 2008 roku. Doktor Hołoga do Nowego Tomyśla przybył w 1951 roku. Objął tutaj kierownictwo szpitala powiatowego. Przeprowadził remont obiektów szpitalnych oraz zwiększył liczbę personelu lekarskiego i pielęgniarskiego. Powziął też zamiar rozbudowy szpitala. Plany te przerwała przedwczesna śmierć w 1958 roku.

Kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy

Neoromański kościół powstał w latach 1894 – 1895. Budowa świątyni była trudna, bowiem przypadała na okres zmasowanej walki państwa pruskiego ze społeczeństwem polskim, tzw. Kulturkampfu. Dopiero starania miejscowego notariusza Wojciecha Barteckiego przyczyniły się do wydania zezwolenia na budowę kaplicy. Początkowo budynek pełnił rolę kaplicy cmentarnej. W dniu 3 marca 1896 roku dokonano jej konsekracji. W roku 1924 utworzono tu samodzielną parafię rzymskokatolicką. W kolejnym roku kościół parafialny został powiększony o przęsło frontowe i wieżę. W otoczeniu kościoła warto zwrócić uwagę na: pochodzący z 1914 roku budynek plebanii, a także na odsłonięty w 2001 roku pomnik Ojca Św. Jana Pawła II, powstały w 2011 roku pomnik ku czci ofiar zbrodni katyńskiej oraz drewnianą figurę św. Józefa, która została ufundowana w 2012 roku.